معنی اهن نوک تیز
حل جدول
لغت نامه دهخدا
نوک تیز. [ن َ / نُو / نو / نُک ْ] (ص مرکب) آنچه که رأسش تیز باشد. (فرهنگ فارسی معین). سرتیز.
فرهنگ فارسی هوشیار
(صفت) آنچه که راسش تیز باشد.
فارسی به آلمانی
Akut
فارسی به عربی
حاد
میخ نوک تیز
حربه
قله نوک تیز
ذروه
نوک تیز شدن
برج مدبب
نوک تیز کردن
اشحذ
هرچیز نوک تیز
حربه
واژه پیشنهادی
سنان
فارسی به ترکی
sivriltmek
معادل ابجد
549